گروه خانواده؛ نعیمه موحد: حوالی ده روز است که جامعه ایران در شرایط شیوع ویروس کرونا به سر می‌برد. اگرچه در طول این ده روز افراد زیادی حتی با ابتلا به این بیماری سلامتی خود را بازیافته‌اند و از بیمارستان مرخص شده‌اند اما هنوز هم امکان ابتلا به این بیماری وجود دارد.
در این بین برای سلامتی مردم و کاهش شیوع کرونا افراد زیادی هم خود را قرنطینه خانگی کرده‌اند. دانشگاه‌ها و مدارس تعطیل است و کارمندان زیادی هم دورکار شده‌اند. این شرایط غیرقابل پیش‌بینی مردم را بیشتر به سمت فضای مجازی کشانده است. از یک طرف اخبار جعلی فضای مجازی و از طرف دیگر به هم خوردن سبک معمول زندگی آدم‌ها مشکل فرعی را در کنار کرونا برای خانواده‌ها ایجاد کرده است. مشکلی که این بار به جای جسم، روح آدم‌ها را هدف قرار می‌دهد.
ایده‌های نو و کاربردی این‌طور مواقع است که باید خودشان را نشان بدهند. مثل ایده خانم عطیه کشتکاران؛ طلبه اهل قم که در شرایط فعلی ایده کارگاه‌های آموزش مجازی را عملی کرد و صفحه اینستاگرام «رسادخت» را بیشتر از قبل بر سر زبان‌ها انداخت. در گفت‌وگوی پیش رو خانم کشتکاران درباره از ایده تا عمل کارگاه‌های یک روزه رسادخت در این روزهای سخت کرونایی گفته است.
ایده شکل‌گیری کارگاه‌های آموزشی یک روزه چه‌طور به ذهنتان رسید؟
از وقتی ماجرای ویروس کرونا مطرح شد، چون در فضای مجازی حضور داشتم، دیدم که جو روانی سنگینی بر مردم حاکم شده است. این جو روانی باعث استرس و تشویش می‌شد و همه ما می‌دانیم که استرس و اضطراب خودش سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند.
از آن طرف به واسطه اینکه مردم بیشتر در خانه می‌ماندند، زمان حضورشان در فضای مجازی هم بیشتر شده است و اخبار جعلی و کذب فضای مجازی بدتر روحیه‌ها را خراب می‌کرد.
وقتی این شرایط را دیدم مدام در فکر این بودم که چه‌طور می‌شود این وضعیت را تغییر داد. از یک طرف باید به خاطر شرایط موجود در خانه می‌ماندیم ولی از آن‌طرف زمانی داشتیم که اکثرا در راهی استفاده می‌شد که ضررش بیشتر از نفعش بود. ایده من این بود که افراد را تا جایی که می‌توانم به یک کار هنری و آموزشی مفید سرگرم کنم.
چرا کار هنری؟
ابتدای کار که این ایده هنوز خام بود، یک توییت زدم و نوشتم کاش کسی بود و دراین شرایط کلاس قلاب‌باقی برگزار می‌کرد. قلاب‌بافی را به این خاطر گفتم که چیزی که از مادرم و خانم‌های قدیمی خاطرم هست این است که بافتن و گره زدن کلاف‌ها در هم دیگر، اثر آرامش‌بخش زیادی دارد. حتی یک‌بار در قالب یک تحقیق این موضوع بر روی سالمندان یک کشور خارجی هم امتحان شده بود و نشان داده بود که بافتن به آن‌ها آرامش می‌دهد.
اما خیلی از دختران جوان بافتنی را یک کار قدیمی و رفتن در قالب یک زن سنتی می‌دانند. اما من دوست داشتم نشان بدهم که نگاه جدید به این سبک فعالیت‌ها در شرایط خاص خیلی به کار می‌آید. واکنش‌ها به آن توییت درباره آموزش بافتنی خیلی مثبت بود اما واقعا زیرساخت و کسی که بخواهد کار را شروع کند، پیدا نشد.
در ادامه احساس کردم خود من هم در حال آسیب دیدن از جو فعلی فضای مجازی هستم. برای همین با چندنفر از دوستانم صحبت کردم که یک‌سری کلاس مجازی در جهت آرامش بخشی و دور شدن از فضای مضر مجازی برگزار کنیم.
قبلا هم در مجموعه رسادخت کلاس مجازی برگزار کرده بودید؟
بله قبلا هم رسادخت کلاس مجازی داشته است. در واقع رسادخت یک گروه خودجوش است که هسته اولیه آن تعدادی از خانم‌های طلبه هستند. اما کلاس‌های قبلی ما در تعداد جلسات بالاتر و با شهریه بود. هدفمان هم تربیت نویسنده و تولیدمحتوا برای فعالیت در فضای مجازی بود.
در شرایط فعلی تصمیم گرفتیم کمی از این قالب فاصله بگیریم و فعالیت‌هایمان را به سمت آموزش‌های هنری و البته رایگان ببریم. در واقع می‌خواستیم به سهم خودمان هرکاری از دستمان برمی‌آید برای روحیه‌دهی به هر تعداد نفر که در توان داریم انجام بدهیم.
دوره یک روزه فعلی شامل کلاس حفظ قرآن، مدیریت فکر، ترسیم نقشه ذهنی، نقد عکس، اصلاح رنگ و نور در عکس، نقد ادبی کپشن ایسنتاگرام، آشنایی با تذهیب، قلاب‌بافی، انواع بافت و کاردستی ویژه نوجوانان است.
هر کدام از این‌ها از یک جهت به فضای فعلی جامعه مرتبط هستند. موضوعات رسانه‌ای به این خاطر انتخاب شدند که شرکت‌کنندگان دید بازتری نسبت به فضای رسانه‌ای پیدا کنند و زیست مجازی سالمی را تجربه کنند. کلاس‌های مذهبی برای کسب معنویت و آرامش حاصل از آن هست و کلاس‌های هنری هم حس آرامش و رضایتی که در پس تهیه و تولید یک محصول وجود دارد را به همراه دارند. البته سرفصل‌های دیگری هم مدنظر داشتم و حتما می‌شد لیستی بهتر از این تهیه کرد اما از جهت پیدا کردن استاد و مربی نتوانستم به همه آنچه در ذهنم بود برسم. البته این محدودیت را هم داشتیم که کلاسی که برگزار می‌شد نباید نیاز به تجهیزات ویژه‌ای می‌داشت که شرکت‌کننده مجبور باشد آن‌ها را از بیرون تهیه کند یا زمان زیادی را در بازار و خیابان دنبال تهیه مایحتاج باشد. چون شرایط این کار در این روزها مهیا نیست.
نحوه برگزاری کلاس‌ها به چه صورت است؟
کلاس‌ها در پیام‌رسان واتس‌اپ و به صورت آفلاین برگزار می‌شود. این پیام‌رسان از دیگر پیام‌رسان‌های موجود بهتر در دسترس همه است. البته فضای جدیدی که امکان برگزاری کلاس مجازی را بدهد در دسترس داشتیم ولی چون برای کاربران کمتر شناخته شده است نمی‌خواستیم برای کلاس‌هایی که هدف اصلی آن‌ها دادن آرامش و روحیه به فرد است، او را درگیر یک فضای ناشناخته جدید کنیم که ممکن است با آن به چالش بخورد. برای همین فضاهای آشنا و در دسترس فعلی را ترجیح دادیم. از آن طرف برگزاری آفلاین کلاس هم این امکان را به شرکت‌کنندگان می‌دهد که وقت خود را برای دریافت آموزش‌ها تنظیم کنند. استاد هم به صورت خصوصی اشکالات و سوالات شرکت‌کنندگان را بررسی می‌کند.
روز اول این دوره که کلاس حفظ قرآن است امروز برگزار شد.
چرا کلاس‌ها فقط برای خانم‌ها برگزار می‌شود؟
این دوره‌های یک روزه محدودیت سنی و موقعیتی خاصی ندارند به جز اینکه فقط برای خانم‌ها برگزار می‌شوند. ما از طرف آقایان هم درخواست ثبت‌نام داشتیم اما درحال حاضر امکاناتمان فقط پاسخگوی خانم‌هاست و رسادخت هم از ابتدا برای خانم‌ها تعریف شد. هم اینکه احساس من این است که خانم‌ها به واسطه زمان بیشتری که در خانه هستند؛ حالا چه خانه‌دار باشند و چه این روزها دورکار شده باشند؛ و مسئولیتی که در ارتباط به بچه‌ها و خانه و همسرشان دارند به این دست آموزش‌ها بیشتر نیاز دارند و در واقع در اولویت هستند.
استقبال از کلاس‌ها چه‌طور بوده است؟
دو کلاس «مدیریت فکر» و «ترسیم نقشه ذهنی» از جمله کلاس‌هایی بودند که زودتر از بقیه تکمیل ظرفیت شدند. استقبال آن‌قدر بالا بود که من و یکی دیگر از دوستانم تا نیمه‌های شب گذشته در حال پاسخگویی به پیام‌های خصوصی ارسال شده و ثبت‌نام از افراد بودیم.
می‌خواهم بگویم این روزها استقبال از این سبک کلاس‌های مجازی زیاد است. چون فعالیت روزمره مردم تا حد زیادی تحت تاثیر شیوع کرونا قرار گرفته است. به همین خاطر اگر نهادهای دیگری هم هستند که سابقه یا قصد تشکیل کلاس مجازی را دارند این روزها یکی از بهترین شرایطی است که می‌توانند هم کار خود را عرضه کنند و هم به هموطنان خود کمک کنند.
تمام هدف ما در مجموعه رسادخت از برگزاری این دوره‌های یک روزه این بود که افراد علاوه بر سرگرم شدن، یک هدیه معنوی هم دریافت کنند. یعنی حتی اگر حاصل کارشان یادگیری بافتنی است این را به عنوان یک هدیه از این دوره‌ها با خودشان داشته باشند تا هروقت به آن نگاه می‌کنند یادشان بیاید که روزهای سختی بود اما همه توانستیم از پس آن بربیاییم و سربلند این روزها را پشت سر بگذاریم.
انتهای پیام/
